Het gaat vandaag over de pelgrim. Wat is dat eigenlijk pelgrimeren? Wat beweegt mensen ertoe om een pelgrimstocht te gaan maken bv. naar Santiago de Compostella of naar Rome.
Is het avontuur, is het de behoefte je los te maken, afstand te nemen, opnieuw beginnen, een verdriet te verwerken, een beslissing moeten nemen over een volgende stap in je leven? een andere levensfase? Gewoon lekker een eind lopen?
Het kunnen dus heel verschillende motieven zijn om je op het pelgrimspad te begeven: - Uit nieuwsgierigheid - Op zoek naar innerlijke rust - Om te delen met een ander.

Toen we voor deze viering liederen gingen zoeken kwamen bij mij meteen 2 liederen naar boven: Waarheen pelgrim, waarheen gaat gij, ‘’t oog omhoog en hand in hand...naar Gods huis in ’t Vaderland. Het andere lied is: Een pelgrim ben ik hier op aard, op reis naar ’t Vaderland...Het gaat in ieder geval over het leven als een pelgrimsreis, waar van alles je kan overkomen. Stormen zullen woeden enz. enz.
Ergens las ik ook iets van dezelfde strekking: al doet de voet mij pijn, al tranen de ogen, toch juicht mijn hart als het de Stad al ziet. De stad met gouden poorten, schitterend in het licht. Dan kom ik thuis bij God. Prachtige beelden toch???

Maar terug naar Abraham.

We hebben net een stukje gelezen over Abraham. Hij laat alles achter wat vertrouwd en bekend is. Vele generaties hebben dit verhaal doorverteld en men heeft er soms een afspiegeling van het leven in herkend. Ieder mens moet- om te kunnen worden wie hij of zij is- op weg. En keuzes maken tussen de mogelijkheden die de weg je aanbiedt. De geschiedenis van Abraham laat ons een mensenleven zien als een reis , als een voortdurend onderweg zijn.. Maar Abrahams geschiedenis is heel veel meer dan een levensreis.

Het is het verhaal van het horen van een stem, van het volgen van die stem, de gang naar een onbekend land, onzekerheid, hoop en vrees, vluchten voor de honger op de plek waar je dacht veilig te zijn. Het is een verhaal van angst, van leugens om bestwil, van ongelovige heidenen die rechtvaardig blijken te zijn en van gelovigen die weinig vertrouwen hebben.
Het gaat over vragen zoals: is er plaats voor mij, komt er een tijd van vrede.
Het is geen reisverhaal. De reis is niet het doel.
Het is het verhaal van een stem die roept en mensen die op die stem gáán.
We gaan luisteren naar iemand die daar op een ontroerende wijze stem aan heeft gegeven.

Vader God U ken my naam
My binnegoed en buitestaan
My grootpraat en my klein verdriet
My vashou aan als wat verskiet

U ken my vrese en my hoop
Die pad wat ek so kaalvoet loop
Die pad het U lankal berei
U maak die pad gelyk vir my

Alle pelgrims keer weer huistoe
Elke swerwer kom weer tuis
Ek verdwaal steeds op die grootpad
Soekend na U boardinghuis

Moeder God U ken my waan
My ego en my regopstaan
Die drake waarteen ek bly veg
U wys my altyd weer die weg

U het my met U lig geseën
Die lig strooi ek op iedereen
Net U weet hoe my toekoms lyk
Ek het niks, U maak my ryk